Mięta swoje właściwości lecznicze oraz przyjemny aromat zawdzięcza olejkowi eterycznemu, który pozyskiwany jest z liści tej rośliny. Głównym składnikiem olejku jest mentol, który nadaje olejkowi charakterystyczny smak i zapach oraz wywołuje lokalne uczucie chłodu. Kurczowe działanie mentolu wiąże się z mechanizmem blokowania kanałów wapniowych w mięśniach, co niesie ulgę w napięciach mięśni gładkich przewodu pokarmowego.
Mięta pieprzowa (Mentha piperita L.) jest jedną z najstarszych roślin leczniczych i przyprawowych. Ze względu na właściwości lecznicze oraz walory smakowe i zapachowe była używana już od czasów starożytnych. Napar z mięty zalecany był jako środek łagodzący migrenę oraz otwierający umysł. Benedyktyni uważali, że spożycie herbaty miętowej poprawia barwę głosu. Św. Hildegarda zalecała jej stosowanie w leczeniu zaburzeń trawiennych, w dolegliwościach wątroby i woreczka żółciowego, w artretyzmie i w zapaleniu pęcherza. W medycynie ludowej liście mięty pieprzowej oraz olejek miętowy stosowano w zaburzeniach trawienia, w bólach żołądka, niestrawności i w kolkach jelitowych.
Obecnie napar z liści mięty pieprzowej jest najpowszechniejszym lekiem na bóle żołądka i problemy trawienne. Wyciągi z mięty oraz olejek z tej rośliny stanowią składnik preparatów stosowanych w leczeniu niestrawności, w zaburzeniach trawienia, przy niskim tempie przemiany materii, w zaburzeniach w wydzielaniu żółci, niedokwaśności soku żołądkowego, przewlekłych wzdęciach, przy zapaleniu dróg żółciowych, w schorzeniach wątroby i jelit oraz w syndromie drażliwego jelita (IBS). Związki biologicznie aktywne występujące w mięcie mają zastosowanie jako środek miejscowo znieczulający oraz miejscowo chłodzący.
Mięta swoje właściwości lecznicze oraz przyjemny aromat zawdzięcza olejkowi eterycznemu, który pozyskiwany jest z liści tej rośliny. Głównym składnikiem olejku jest mentol, który nadaje olejkowi charakterystyczny smak i zapach oraz wywołuje lokalne uczucie chłodu. Kurczowe działanie mentolu wiąże się z mechanizmem blokowania kanałów wapniowych w mięśniach, co niesie ulgę w napięciach mięśni gładkich przewodu pokarmowego.
Garbniki, czyli taniny (naturalne garbniki dobrze rozpuszczalne w wodzie) są drugą co do ważności grupą substancji czynnych w mięcie pieprzowej. Działanie tanin jest przeciwbakteryjne, podobnie jak i samego mentolu, głównie względem bakterii tlenowych.
W składzie olejku z mięty oznaczono także inne bioaktywne związki takie jak menton o działaniu znieczulającym i łagodzącym podrażnienie błon śluzowych. A także ketony, mentofuran, monoterpeny, tlenki terpenowe oraz metaboliczny prekursor steroli - skwalen, fitol i stigmast. W olejku mięty pieprzowej oznaczono również, flawonoidy (glikozydy apigeniny, rutyna i hesperydyna), kwasy fenolowe (kofeinowy, chlorogenowy, rozmarynowy i pseudotanina), karotenoidy, cholinę, betainę, witaminę C, prowitaminę A i związki mineralne.
Wszystkie zawarte w olejku z mięty związki charakteryzują się szeroką aktywnością biologiczną i wykazują wysoki potencjał przeciwutleniający. Posiadają silne działanie przeciwdrobnoustrojowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i lekko uspokajające.
zdjęcie: mięta pieprzowa - wiki commons
Liście mięty zwykle stosuje się w dawce 2–3 g liści w formie naparu, zalać 1-2 szklankami wrzącej wody. Po 20 minutach przelać przez sito i pić kilka razy dziennie.
Udowodniono także dużą aktywność olejku wobec drobnoustrojów tlenowych i względnie beztlenowych, tj. Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Serratia marcescens, Pseudomonas aeruginosa, Micrococcus luteus, Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae i Bacillus subtilis Z doświadczeń wynika także, że olejek z mięty pieprzowej działa na niektóre grzyby drożdżopodobne, dermatofity i grzyby pleśniowe. Badania wykazały również wirusobójcze działanie olejku na wirusa opryszczki pospolitej (HSV).
Preparaty mięty oprócz walorów zapachowych, właściwości biologicznych i leczniczych mają również zastosowanie zewnętrznie w nieżycie nosa, do inhalacji przy nieżytach gardła i oskrzeli, w podrażnieniach, świądzie skóry, ospie wietrznej, a także w migrenowych bólach głowy. Olejki dodawane są do płynów antyseptycznych używanych do płukania jamy ustnej w celach profilaktycznych i leczniczych w zapaleniu dziąseł i chorobach przyzębia. Olejek z mięty pieprzowej często jest dodawany do past do szczotkowania zębów.
Krótka historia i ciekawostki
Mięta pieprzowa (Mentha piperita L.) należącą do rodziny Lamiaceae (Labiateae). Pochodzi z regionu śródziemnomorskiego i obecnie jest uprawiana w całej Europie, Ameryce Północnej, Azji i Afryce. Walory smakowe i zapachowe tej rośliny doceniano już w starożytności. W Egipcie miętę używano do balsamowania zwłok. W okresie Średniowiecza wykorzystywano miętę przede wszystkim wg zaleceń Awicenny, a benedyktyni uważali, że spożycie herbaty miętowej poprawia barwę głosu. Św. Hildegarda zalecała jej stosowanie w leczeniu zaburzeń trawiennych, w dolegliwościach wątroby i woreczka żółciowego, w artretyzmie, w zapaleniu pęcherza, a podczas przeziębienia w wydalaniu kwasu moczowego. W medycynie tradycyjnej liście mięty pieprzowej oraz olejek miętowy stosowano w bólach żołądka, w zaburzeniach trawienia, w niestrawności, a także w kolkach jelitowych.
Mięta pieprzowa nie występuje w stanie naturalnym, jest krzyżówką mięty zielonej oraz mięty nadwodnej. Olejek z mięty pieprzowej otrzymuje się ze świeżych liści metodą destylacji z parą wodną. Olejek jest bezbarwny ma charakterystyczny zapach oraz chłodzący smak.
Poczuj zatem miętę do zdrowia!
Pozdrawiam serdecznie
Eluszka
Źródła:
http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2014/11/pf_2014_104-109.pdf
http://rozanski.li/1078/mieta-mentha-w-medycynie-i-kosmetyce/
http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2016/383.pdf
http://agro.icm.edu.pl/agro/element/bwmeta1.element.agro-079e3b60-28b8-4a43-8bab-def8bd37797b/c/11_Adaszynska.pdf
http://zeszyty.am.gdynia.pl/artykul/Substancje%20aromatyzujc%C3%A2%E2%82%AC%C2%A6ce%20jako%20skz%C3%A2%E2%82%AC%C5%A1adnik%20herbatek%20zioz%C3%A2%E2%82%AC%C5%A1owo-owocowych_12.pdf
http://dmp.mazurek.info/artykuly/DMP_2010473334.pdf
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99ta_pieprzowa
COMMENTS