Pietruszka zwyczajna jest rośliną o właściwościach leczniczych i odżywczych. Właściwości lecznicze pietruszki wynikają z zawartości biologicznie czynnych substancji, takich jak olejki eteryczne, karotenoidy, witamina C oraz furanokumaryny.
Pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispum) jest rośliną o właściwościach leczniczych i odżywczych. Już od XVI wieku zalecana była w leczeniu chorób nerek i jako afrodyzjak. Obecnie ekstrakty z pietruszki znajdują zastosowanie w leczeniu i profilaktyce kamicy moczowej, stanów zapalnych nerek, pęcherza moczowego i zaburzeń trawienia. Zarówno korzenie, jak owoce pietruszki zwiększają przepływ krwi przez nerki, zwiększają przesączanie moczu w kłębkach nerkowych, rozkurczają mięśnie gładkie układu moczowego i działają antyseptycznie w drogach moczowych. Składniki pietruszki wpływają także na wydzielanie soków trawiennych.
Obrazposta: Pixabay CC0 Public Domain
Właściwości lecznicze pietruszki wynikają z zawartości biologicznie czynnych substancji, takich jak olejki eteryczne, karotenoidy, witamina C oraz furanokumaryny. Związki te wykazują działanie przeciwutleniające, hepatoprotekcyjne, neuroprotekcyjne, przeciwcukrzycowe, diuretyczne, przeciwzakrzepowe oraz przeciwdrobnoustrojowe. Wodne i wodno-alkoholowe wyciągi z korzenia pietruszki działają wybielająco i antyseptycznie na skórę.
Korzeń pietruszki, owoc pietruszki i ziele pietruszki zawierają olejek eteryczny o nazwie apiol i mirystycyna. Ponadto ważnym składnikiem liści są związki fenolowe wśród których dominują flawonoidy (apigenina, luteolina i kwercetyna), które wykazują silne właściwości przeciwutleniające chroniące organizm człowieka przed groźnymi chorobami m.in. nowotworami i miażdżycą tętnic. Ponadto liście pietruszki zawierają dużą ilość beta-karotenu, witaminy C, chlorofilu i żelaza oraz śladowe ilości innych związków mineralnych i fitosteroli.
Krótka historia i ciekawostki
Pietruszka zwyczajna jest dwuletnią rośliną z rodziny baldaszkowatych pochodzącą z regionu śródziemnomorskiego. Dziko rośnie na półwyspie Apenińskim i Bałkanach, w północno-zachodniej Afryce i na Wyspach Kanaryjskich. Powszechnie uprawiana jest w wielu regionach świata jako warzywo. Spożywane są zarówno korzenie, jak i części zielone pietruszki. Pietruszka uprawiana jest także dla olejku, który używany jest w lecznictwie oraz ze względu na walory kulinarne. Korzeń pietruszki najbardziej znany jest jako składnik włoszczyzny, na bazie której przygotowuje się wywary do zup, a silnie pachnące liście pietruszki służą do przyprawiania wielu potraw.
W materiałach źródłowych znalazłam także informacje, że przetwory z pietruszki szczególnie olejek z jej owoców zawiera najwięcej substancji apiol i mirystycyny, które spożywane w większych ilościach wykazują działanie psychoaktywne. Z tego względu spożywanie przetworów z pietruszki nie jest zalecane małym dzieciom, kobietom w ciąży i karmiącym, ponieważ olejek pietruszkowy może wpływać na czynności fizjologiczne dziecka. Ponadto przedawkowanie alkoholowych wyciągów jak i olejku z pietruszki objawia się podrażnieniem nerek, zawrotami głowy, pobudzeniem ruchowym, bólem brzucha, nudnościami i uderzeniami gorąca. Jest to spowodowane wpływem mirystycyny i apiolu na układ nerwowy.
Liście i korzeń pietruszki ze względu na cenne dla zdrowia składniki odżywcze można jeść, oczywiście jak zawsze w rozsądnych ilościach. Przytoczę tutaj słynny cytat Paracelsusa „Wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną, bo tylko dawka czyni truciznę” :)
Artykuł opracowała Eluszka
Źródła:
http://rozanski.li/461/pietruszka-petroselinum-w-fitoterapii/
http://wydawnictwo.pttz.org/wp-content/uploads/2016/05/12_Gawel.pdf
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pietruszka_zwyczajna
http://www.inhort.pl/files/nowosci_warzywnicze/2011/NW53_9.pdf
http://www.old.acta-agrophysica.org/artykuly/acta_agrophysica/ActaAgr_163_2008_12_3_689.pdf
COMMENTS