Rokitnik pobudza system immunologiczny, poprawia krążenie i pracę serca, wspomaga pracę układu trawiennego i przemianę materii, zapobiega powstawaniu stanów zapalnych, zapobiega miażdżycy, usprawnia pracę mózgu i układu nerwowego, wspomaga gojenie ran, likwiduje blizny i przebarwienia, odbudowuje komórki, opóźnia starzenie. Wspomaga leczenie chorób żołądka, dwunastnicy i trzustki.
Rokitnik zwyczajny (Hippophaë rhamnoides L.) od wieków wykorzystywany jest w medycynie naturalnej na wiele dolegliwości. Ta wyjątkowa roślina zawiera w sobie około 200 składników biologicznie aktywnych, w dodatku jako nieliczna posiada w miąższu olej bogaty w substancje o działaniu prozdrowotnym. Lecznicze działanie preparatów na bazie rokitnika jest znane i dobrze udokumentowane w literaturze medycyny tybetańskiej, gdzie był stosowany jako środek leczniczy dla złagodzenia kaszlu, gaszenia pragnienia, poprawiania krążenia krwi, zatrzymywania biegunki oraz usuwania skrzepów krwi. W Mongolii ekstrakt olejowy z tej rośliny stosowano do leczenia ran i jako środek uspokajający. W Rosji stosowano go do leczenia chorób żołądkowo-jelitowych, żółtaczki, astmy, chorób skóry oraz zapobiegania reumatyzmu. W medycynie tradycyjnej używano rokitnika do leczenia astmy, wzmacnia odporności, przy dolegliwościach żołądkowych, chorobach reumatycznych, przeziębieniach i chorobach skóry.
Rokitnik zwyczajny: obraz wikimedia
Rokitnik zwyczajny swoje potężne właściwości zawdzięcza różnorodnym związkom biologicznie aktywnym pozyskiwanym z liści, owoców i oleju tej rośliny. Każda część rośliny zawiera unikatową kompozycję substancji o specyficznym działaniu leczniczym. Unikalne synergiczne działanie wszystkich substancji wykazuje właściwości odżywcze, antyoksydacyjne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, antystresowe, przeciwzawałowe, przeciwmiażdżycowe, przeciwrzodowe, przeciwzapalne, regenerujące, przeciwbólowe, odtruwające, przeciwreumatyczne i antynowotworowe.
Rokitnik pobudza system immunologiczny, poprawia krążenie i pracę serca, zapobiega miażdżycy, wspomaga pracę układu trawiennego i przemianę materii, zapobiega powstawaniu stanów zapalnych, usprawnia pracę mózgu i układu nerwowego, wspomaga gojenie ran, likwiduje blizny i przebarwienia, odbudowuje komórki, opóźnia starzenie. Wspomaga leczenie chorób żołądka, dwunastnicy i trzustki.
Potężną moc odżywczą i zdrowotną rokitnik zwyczajny zawdzięcza między innymi dużej zawartości witaminy C (600 mg/100 g owoców) i likopenu (8 mg/100 g owoców) – to potężne antyoksydanty, których rokitnik jest bardzo dobrym źródłem. Podstawową rolą tych związków jest ochrona organizmu przed działaniem wolnych rodników. Wolne rodniki w organizmie są przyczyną degradacji DNA i przyczyną starzenia się organizmu. Owoce rokitnika zawierają także aminokwasy, białka, witaminy A i E, składniki mineralne (min. mangan, żelazo bor), związki fenolowe oraz kwasy organiczne (kwas jabłkowy, szczawiowy, winowy, chinowy).
Ponadto owoce rokitnika zawierają rzadko spotykane w przyrodzie połączenie niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych - omega-3, omega-6, omega-9 (kwas linolowy - 30-40%), linolenowy - 20-35%). Wspierają one układ odpornościowy, hormonalny, regulują pracę układu krążenia, korzystnie wpływają na serce, regulują gospodarkę tłuszczową, zapewniają prawidłową pracę mózgu oraz centralnego układu nerwowego.
Rokitnik to także najbogatsze roślinne źródło rzadko spotykanego w przyrodzie kwasu omega-7 (kwas palmitynowy -15-20% i wakcenowy 3-4%), który działa kompleksowo na cały organizm, przeciwdziała wzrostowi poziomu cukru poprzez podwojenie wychwytu glukozy przez komórki mięśni, zwiększa ich zdolność do spalania cukru, chroni komórki produkujące insulinę trzustki przed toksycznością glukozy.
Olej pozyskany z nasion rokitnika bogaty jest przede wszystkim w kwas linolowy i kwas linolenowy (omega-3), natomiast w oleju pozyskanym z pulpy dominuje kwas palmitooleinowy (omega-7). Zaś do barwników oleju rokitnikowego należą: kantaksantyna, flawonoidy, likopen, zeaksantyna, karoteny.
Olej pozyskany z nasion rokitnika bogaty jest przede wszystkim w kwas linolowy i kwas linolenowy (omega-3), natomiast w oleju pozyskanym z pulpy dominuje kwas palmitooleinowy (omega-7). Zaś do barwników oleju rokitnikowego należą: kantaksantyna, flawonoidy, likopen, zeaksantyna, karoteny.
Owoce rokitnika to również źródło tokoferoli, karotenoidów, fitosteroli i przez to wykazują one nie tylko wysoką aktywność przeciwutleniającą, ale także hamują oksydację LDL (zapobiegają utlenianiu LDL) i ochronną w stosunku do serca. Wpływają na poprawę krążenia i pracę serca, zapobiegają miażdżycy.
W rokitniku znajdują się także serotonina i tryptofan - ważne neuroprzekaźniki w ośrodkowym układzie nerwowym poprawiające nastrój, usprawniające pracę mózgu i układu nerwowego i wykazują działanie przeciwdepresyjnie.
Stwierdzono, że wodny ekstrakt z rokitnika zwyczajnego działa na bakterie Listeria monocytogenes i Yersinia enterocolitica, a wodny i wodno- -alkoholowy wyciąg z liści hamuje wzrost Bacillus cereus (laseczka woskowa), Pseudomonas aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej), Staphylococcus ureus (gronkowiec złocisty) i Enterococcus faecalis (paciorkowiec kałowy).
Liście rokitnika zwyczajnego to także bogactwo składników odżywczych biologicznie aktywnych tj. leukoantocyjanidy, epikatechiny, gallokatechiny. Świeże liście rokitnika zawierają duże ilości karotenoidów oraz chlorofilu. Suszone liście rokitnika zawierają wiele innych związków bioaktywnych tj. białka, aminokwasy: lizynę, metioninę, cysteinę, składniki mineralne, kwas foliowy i estryfikowane sterole.
Rokitnik zwyczajny należy do roślin z rodziny oliwnikowatych. Występuje głównie w Europie, na Kaukazie, w Azji Środkowej, Chinach, Mongolii, na Syberii, a w Polsce dziko występuje na wybrzeżu Morza Bałtyckiego, porastając głównie wydmy nadmorskie, gdzie objęty jest ochroną prawną. Rokitnik ma bogatą historię w medycynie naturalnej, już w 900 r. naszej ery rokitnik stosowany był jako środek leczniczy w Tybecie. Zalecano stosowanie rokitnika dla złagodzenia kaszlu, gaszenia pragnienia, poprawiania krążenia krwi, zatrzymywania biegunki oraz usuwania skrzepów krwi. Natomiast mongolskie doniesienia z XII w. mówią o ekstrakcie olejowym, który stosowany był przez wojska w celu leczenia ran i jako środek uspokajający. W Rosji stosowano go do leczenia chorób żołądkowo-jelitowych, żółtaczki, astmy, chorób skóry oraz zapobiegania reumatyzmu.
Owoce rokitnika mogą być używane do wyrobu soków, dżemów, wina i innych przetworów, a także spożywane na surowo. Owoce jego są soczyste, aromatyczne, o charakterystycznym kwaśno cierpkim smaku. Zapach oceniany jest jako aromat egzotycznego owocu, cytrusa lub jagody, nazywany bywa także rosyjskim ananasem. Rokitnik specyficzny zapach zawdzięczają około 45 lotnym związkom, wśród których są estry, alkohole, aldehydy, ketony i terpeny. Owoce, liście oraz pędy rokitnika mają również szerokie zastosowanie w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.
Rokitnik, aronia i dzika róża to chyba najzdrowsze z roślin, jakie posiadamy w naszym ogrodzie.
Pozdrawiam serdecznie
Eluszka
Preparaty rokitnika dostępne na iHerb (tu opisałam jak kupować na iHerb)
Z Polskich witamin C opartych na rokitniku przypadła nam do gustu witamina C Colyfine (ekstrakt z rokitnika) + Imbir + Kurkuma + Echinacea
Z Polskich witamin C opartych na rokitniku przypadła nam do gustu witamina C Colyfine (ekstrakt z rokitnika) + Imbir + Kurkuma + Echinacea
Źródła:
http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2016/285.pdf
http://rozanski.li/181/olej-rokitnikowy-oleum-hippophae/
https://www.researchgate.net/profile/Beata_Pilat/publication/264935020_CHARAKTERYSTYKA_CHEMICZNA_ROZNYCH_ODMIAN_ROKITNIKA/links/53f656490cf22be01c41d082/CHARAKTERYSTYKA-CHEMICZNA-ROZNYCH-ODMIAN-ROKITNIKA.pdf
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rokitnik_zwyczajny
http://dlibra.bg.uwm.edu.pl/Content/1431/Acta-Adm-Loc-9-3.pdf#page=45
COMMENTS